Ik moest mijn moeder maar eens interviewen!

door door Roland van Pareren

Hoe ben ik er terechtgekomen? Gewoon binnengelopen in de studio aan de Zeedijk. Daar was ook Henk van Dorp en toen ik vroeg of ik aan zijn programma kon meewerken zei hij dat ik dan voor de aflevering van volgende week mijn moeder maar eens moest interviewen. En omdat ik speaker was in het PSV-stadion kon hij ook wel wat bijdragen voor het programma 'Sportief zijn, beter worden' gebruiken.

In het begin maakte ik de bijdragen samen met Paul Kooiman (onder de naam Paul la Kasje). Eén van de eerste opnamen voor de Olifant werd door ons gemaakt aan boord van de Norderney, dat wil zeggen we maakten een reportage hoe de banden met de programma’s aan boord kwamen. Het was toen ook de eerste keer dat ik kennis maakte met Dick Klees. Hij ging voor het eerst aan boord om als nieuwslezer op te treden. ‘Nieuwsbrief uit het zuiden’ werd uitgezonden in het programma ‘Ik weet het niet’ (de opvolger van het nachtprogramma ‘Help er zit een olifant in de tram’ (kortweg aangeduid als de Olifant). Aanvankelijk werd de Olifant uitgezonden van 0.00 tot 01.00 uur ’s nachts (ik dacht van vrijdag op zaterdag). Later werd het programma met een uur verlengd (en dus tot 02.00 uur uitgezonden). Het kan zijn dat de verlenging met een uur ook de reden was dat de Olifant van naam veranderde in ‘Ik weet het niet’ en dat de uitzendtijd van vrijdagnacht naar zaterdagnacht verschoof. De opnamen (en montages) vonden plaats op de dinsdag of woensdag daarvoor (meestal ’s avonds). Ik kwam dan vanuit Amsterdam (waar ik studeerde) eerst met de trein, later met de auto (Dyane, de chique eend, die ik gekocht had met het geld dat ik bij Veronica had verdiend !!) naar Hilversum. (Zeedijk, later Lapershoek). Als ik met de trein was, reed ik ’s nachts na de opnamen met Adje B. terug naar Amsterdam. De tune van de Nieuwsbrief uit het zuiden heb ik opgenomen met een toentertijd bekend Eindhovens bandje ‘The Rye Brothers’ o.l.v. Gerard Roggen. (‘Van Netersel naar Nederwetten, Nieuws om op te letten. Beste luiden, beste luiden: Nieuwsbrief uit het zuiden…’). Ik studeerde weliswaar in Amsterdam, maar in het weekend was ik thuis in Nuenen. Henk van Dorp vond het wel interessant om wat wetenswaardigheden (in luchtige sfeer en passend in het nachtprogramma) uit Nuenen en omgeving op een rij te zetten. Ik vlooide het plaatselijk blad Rond de Linde door, las de oude Eindhovens Dagbladen en hield - op mijn manier dus - het nieuws – op kleine schaal - in de regio bij.

Voor de Olifant had ik daarvoor nog eens de serie ‘Wij reizen om te leren door gans het land’ gemaakt. Elke week ging ik dan naar een (klein) dorp en interviewde er iemand; In Nederwetten Nel Pasman, achter de toonbank in haar (enige) dorpswinkel, in Leenderstrijp de plaatselijke caféhouder, in Sint-Huibrechts Lille (België, net over de grens) zomaar iemand op een fiets die vertelde dat hij een echte Lillenaar was, in Grashoek de pastoor die bezig was het gazon voor de pastorie te maaien en waar ik met de bromfiets (een witte Puch) naar toe was gereden met de bandrecorder achterop, etc. Een opname voor de Olifant (in zaal de Kuil in Hapert) met het zangduo De Vrolijke Twee staat me ook nog bij: (‘we drinken om de keel gesmeerd te houden dertig tot veertig glazen op een avond…’) en vervolgens, wegens groot succes nog een opname van de Vrolijke Twee in café Het Centrum in Nuenen waar een vrouwelijke fan van het duo vanaf de barkruk in de microfoon met luide stem riep: ‘ik moet hier wel komen om ze te horen, want thuis kan ik geen plaat draaien want munne cup is kepot..’ Het duo adverteerde nog jaren na de uitzendingen met: Optreden van de Vrolijke Twee, bekend van Radio Veronica!!. In Maarheeze was een straat die de Olifant heette. Natuurlijk heb ik ook daar opnamen gemaakt. Hoe ervaren de bewoners het in de straat de Olifant te wonen? Wie wonen er trouwens en luisteren ze naar Radio Veronica en dan speciaal naar de Olifant? Nou, ze luisteren nooit, ze kennen het programma niet eens want Veronica is nauwelijks in de regio te ontvangen, maar in De Olifant wonen ze met veel plezier. Henk van Dorp, die overigens Henk Bongaarts heet, was in die tijd nog geen gevestigde naam in omroepland getuige de straatinterviews die ik hield op de Hilversumse weekmarkt bij de Groest: ‘Henk van Dorp, ja wacht eens even is dat niet die waterpoloër van Azette pee cee?’. ’Meneer ik heb geen flauw idee, ik verkoop hier alleen maar sinaasappels…’. En dan natuurlijk de Zingende Waardin uit de Frankrijkstraat in Eindhoven: een interview achter de tap, maar vooral toch een live optreden van de artieste met de grammofoonplaat vanuit de jukebox als achtergrondmuziek. (‘één, twee, drie , kannie? Zet maar aan…tralalala…’) of de oud-burgemeester van Nuenen die vertelde in zijn jonge jaren in Argentinië als cowboy gezeten op zijn paard met een lasso de loslopende koeien te hebben gevangen. En dan stoppend onderweg de boer op zijn land aan het werk de microfoon voor te houden en te vragen met welk hulpstuk hij wat aan het doen is en als antwoord kreeg: ‘Da ziede toch, ik doe een aardappel in elk gat dat ik maak met deze pootstok.’ De pootstok stond dus in deze uitzending centraal. Zoals het zebrapad de vorige Olifant centraal stond. Dat wil zeggen drie zebrapaden, want om op een kruispunt van vier straten in het Eindhovense centrum van de ene naar de andere kant te komen moest drie keer worden overgestoken. Er ontbrak namelijk een vierde zebrapad. De voetganger gevolgd die van de ene kant van de Keizersgracht naar de andere kant moest. Loopt u even mee? Eerst stak hij de Grote Berg over, maakte een bocht van 90 graden en stak vervolgens de Wal over om opvolgend wederom met een bocht van 90 graden de Kerkstraat over te steken. En dan was hij aan de overkant van de Keizersgracht aangekomen. Logisch toch?

Naast de Olifant (later Ik weet het niet) leverde ik 1 of 2 items per week voor het sportprogramma ‘Sportief zijn, beter worden’ van Henk van Dorp. Omdat ik de speaker in het PSV-stadion was, kon ik gemakkelijk na de wedstrijd naar de kleedkamer lopen en daar met PSV-ers, maar vaak ook met de tegenstanders (spelers en trainers) de gesprekken opnemen, die ik dan op dinsdag of woensdag meenam naar Hilversum samen met de items voor de Olifant. Ook heb ik items voor het sportprogramma opgenomen bij EVV Eindhoven, Helmond Sport, Willem II (Tilburg) en FC Den Bosch. Naast voetballers en trainers herinner ik mij ook interviews met motorcoureur Frans Sigmans uit Bakel, de Eindhovense turner Hans Gunneman en zijn trainer Tonnie Mijnen en met een bekende biljarter waarvan me de naam is ontschoten en die wel wat geld voor het interview moest hebben. Na terugkoppeling met Henk kon ik wat geld toezeggen en prompt werd ik volgegooid met flessen donker bier. Tijdens de zomervakantie heb ik op het schip meegewerkt aan de nieuwsflitsen van de Tour de France (de Hilversumse zenders hadden het speciale toerprogramma nog niet). Elk half uur moest er een overzicht worden gegeven van de stand van zaken in de Tour de France. Daarvoor moest ik dan naar de BRT luisteren en snel aantekeningen maken, om vervolgens live het laatste tournieuws te melden. Van te voren was daar bij de opnamen van het programma rekening mee gehouden (plm. 2 minuten). Ook direct na het nieuws (uiteraard ook live gelezen op het schip) was er weer een Touroverzicht. Het allereerste tournieuws ging wat moeilijk van start: ik was door de overgang van de Ger –Anna naar de Norderney behoorlijk zeeziek geworden en ging meteen naar bed. Kapitein Arie (of was het toch Ruud Doets) kwam de hut binnengelopen en brulde dat dit niet de bedoeling was: ik moest wel werken en anders maar meteen oprotten en met de tender terug. De zeeziekte verdween als sneeuw voor de zon! Tijdens mijn verblijf aan boord heb ik toen samen met Dick Klees het (live)programma ‘Sport uit Zee’ gepresenteerd (Roland heb je nog wat uitslagen? Jazeker Dick: 1-0, 3-2 en een brilstand 0-0. Dan zijn er ook nog wat tijden: drie twee-achtste seconde en 1 minuut dertig tweetiende seconde. Overigens de uitslag van de wedstrijd Nederwetten-VOW wordt na afloop van de wedstrijd bekend gemaakt in café Coolen….) Begin 1970 moest Henk van Dorp mij het droeve bericht brengen dat er binnen Veronica bezuinigd moest worden en dat alle freelancers (eigenlijk losse medewerkers) ontslagen werden. Toch was en bleef ik radioman in hart en nieren, want toen per 1 september 1976 Omroep Brabant in Eindhoven met uitzenden begon, meldde ik mij terstond aan als freelancer. Ik studeerde nog en het volgende jaar, nog voor het afstuderen, ben ik bij Omroep Brabant in vaste dienst gekomen als redacteurverslaggever, officieel dan want in de praktijk fungeerde ik ook als presentator, interviewer, regisseur, producer en tekstschrijver. Ik ben 13 jaar bij Omroep Brabant actief geweest. In 1990 nam ik ontslag omdat ik inmiddels benoemd was tot wethouder in de gemeente Nuenen, Gerwen en Nederwetten. Dat heb ik twee perioden gedaan (tot 1998). Inmiddels werk ik als raadsgriffier in de gemeente Rucphen (West-Brabant).

Roland van Pareren

Foto’s: Roland van Pareren, Stichting Norderney