|
Radio Veronica 1959 - 1974
[44] |
Hier eindig ik de beschrijving van 14 turbulente Veronica zeezender jaren. Hoe het verder ging met Veronica valt buiten de doelstelling van de Stichting Norderney, maar over die verdere geschiedenis is voldoende op het WWW te vinden. Ik realiseer me dat ook dat dit Veronica verhaal niet helemaal volledig is. Dat kan ook niet. Er ligt namelijk nog zo ongelofelijk veel materiaal in ons archief. Ik heb geen “vervelende” zaken weggelaten. Maar door toevoeging van de vele documenten en audio fragmenten, waarvan sommige nog nooit aan de openbaarheid zijn prijsgegeven, heb ik geprobeerd een zo nauwkeurig beeld te schetsen van de gebeurtenissen. Het viel niet altijd mee om alles bijna opnieuw weer te beleven. Het is een beschrijving van 14 jaar Radio Veronica geworden waarvan ik er de helft mee heb mogen maken. Een jeugddroom werd werkelijkheid. Vaak gaf de beschrijving van de jaren een kijkje in de keuken door middel van documenten die destijds allemaal driftig zijn bewaard. “Je weet maar nooit”, dacht ik destijds. Ook werd ik mij weer erg bewust van het handelen van de politiek destijds. De vele beloften die niet werden nagekomen en ook de onwaarheden die werden verspreid. Het is zoals oud collega Lex Harding eens gezegd heeft; ”we zijn veneukt”. Die gedachte is nog eens bevestigd tijdens ontmoetingen die ik jaren daarna had met politici uit die tijd in m’n “na” Veronica jaren. Alle politici zeiden zonder aarzelingen dat het gewoon “politiek was” (zie bijv. artikel Auke Kok – Telegraaf 6 november 2008 eerder in dit verhaal). Ook de hogere PTT topambtenaar en adviseur van de toenmalige staatssecretaris die ik in 1975 sprak was dezelfde mening toegedaan. Ik wil alle oud collega’s heel erg veel dank zeggen voor het neuzen in en gebruik van hun archieven en het belangeloos afstaan van het materiaal zoals duizenden foto’s en honderden originele banden. Alles is nu inmiddels opgenomen in het grote Stichting Norderney archief. Ook dank aan schoolkameraad, vriend en later Veronica collega Ad Bouman. Ik ben diegene die Ad het langst kent in de radio en muziekwereld, vanaf onze middelbare school in 1963. We waren toen al radiootje aan het spelen daar in A’dam Oost bij z’n ouders op zolder. Programmaatjes opnemen die door niemand werden uitgezonden en dus ook niet werden gehoord! En ik denk dan steeds aan de moeder van Ad die de “electra stop” losdraaide zodat alles uitviel en ze riep ;” Adrieeeeeeeee eten “, tijdens een lange dag radiootje spelen. Zaten wij weer met een niet bruikbare opname ... Uiteindelijk is Ad degene die de Stichting Norderney in het leven geroepen heeft en driftig alles aan apparatuur opspoorde en vele honderden banden bewaarde. Het vormt de basis van ons archief dat we besloten in kaart te brengen op de bruiloft van oud collega’s Anneke Veenstra en Sytze Gardenier op 31 augustus 2000. Het is een groot archief geworden van dit stuk radio geschiedenis omdat de officiële instanties kennelijk niet geïnteresseerd zijn. Ook een woord van dank aan Lex Harding die als het over “ons” Veronica gaat altijd klaar staat. En natuurlijk ben ik dank verschuldigd aan al die luisteraars van destijds en aan hen die de laatste jaren altijd klaar stonden met hun adviezen, hulp en bewaarde opnamen als ik daar om vroeg. En paar helpers wil ik toch wel speciaal noemen; Alex van den Hoek hij “lijmde” vele van mijn scans aan elkaar, tot één geheel. Vincent Schriel en Harm Koenders van de downloadclub hielpen me met opnamen die ik nou net niet had. Harm ten Brink poetste een paar foto’s op en gaf die foto’s weer hun oorspronkelijke kleur terug. “Alsof het gisteren was”.
Douwe Dijkstra, hij was onvermoeibaar en streng, voor het meelezen tijdens het schrijven. Datzelfde geldt ook voor Jelle Boonstra, hij suggereerde een aantal “journalistieke” wijzigingen. ∗ Tekst uit “Verdronken vlinder” – Boudewijn de Groot. Tekst Lennaert Nijgh. Juul Geleick - Stichting Norderney © Stichting Norderney – augustus 2004 – september 2010. Al het materiaal is auteursrechtelijk beschermd. Zonder schriftelijke toestemming van de auteur mag het in welke vorm dan ook niet verspreid worden. Bronnen o.a: Webmasters: Karin & Perry Bos, zock.nl De Stichting Norderney heeft geprobeerd alle rechthebbenden, voor zover binnen de mogelijkheden, te achterhalen. Door de aard van het materiaal is dit lang niet altijd gelukt. Een ieder die meent rechten te kunnen ontlenen en niet is benaderd verzoeken wij contact met ons op te nemen. |
Einde Veronica-historie 1959-1974 |
|
||||
|
||||
|
||||