December was ook de maand waarin de eerste perikelen omtrent het programmaleiderschap van Jan van Veen intern wat duidelijker werden. Wat was het geval?
Er was besloten dat er gedurende de jaarwisseling een speciaal programma zou worden gemaakt. De presentatie werd gedaan door Henk van Dorp en de techniek door Ad Bouman en Juul Geleick. Als speciale gast werd uitgenodigd een oude vriend van Henk van Dorp, Henk Terlingen. Hij had tijdens de kerst in 1968 ook al eens meegewerkt. “Stiekem” weliswaar, want z’n baas bij de NOS mocht het niet weten! Want in die tijd was het niet toegestaan om bij “de piraat Veronica” te werken als medewerker van de NOS.
Maar uiteindelijk had Henk Terlingen daar maling aan en hij ging in op de uitnodiging van Henk van Dorp om mee te werken aan het programma dat zou worden uitgezonden tussen 02.00 – 06.00 uur in de nacht van 31 december 1969 en 1 januari 1970.
We schrijven “zou”, want uiteindelijk is het programma nooit uitgezonden omdat het door programmaleider Jan van Veen verboden werd! Henk Terlingen zou zich evenals in 1968 Hans van de Stad noemen.

De opzet van het programma was simpel, we nodigen wat leuke mensen uit in de studio die komen vertellen hoe het hun in 1969 vergaan is en hoe ze denken dat 1970 gaat worden.
Henk van Dorp was de centrale presentator en Henk Terlingen was interviewer en deed de nodige imitaties. Ook was er een grote drankvoorraad aanwezig. Het programma werd “semi-live” opgenomen. D.w.z. ook tussen 02.00 – 06.00 uur in de nacht, maar dan een paar dagen ervoor. Tot de gasten behoorde o.a.; Ton van Dijk (manager Zen), een aantal mensen van platenmaatschappijen, Karel Scholte (Veronica jazzjournaal), Chiel Montagne, Jaap Verweij (dir. Veronica), tante Em (vrouw Jaap Verweij), Peter van der Meij (autorij instructeur Juul), Cor Petrus (bedrijfsleider Universum), Tineke, e.a.

Voordat het programma begon was al duidelijk dat de drank wel eens een spelbreker zou kunnen worden tijdens de opname. Het taalgebruik in het programma was niet wat bij Veronica gebruikelijk was. De immer alerte Henk Terlingen, daar was verbaal bijna niemand tegen op gewassen! En er werden zaken aangeroerd die beter niet aangeroerd hadden kunnen worden.

Jan van Veen was ook in de studio en dreigde dat als dat zo door ging het programma niet zou worden uitgezonden! Maar de opnamen gingen gewoon door, want directeur Jaap Verweij was er ook en die maakte geen enkel bezwaar. Jan van Veen verliet daarop de studio, maar belde de dag erop naar Ad Bouman om alle banden te gaan afluisteren. Maar Ad en Henk van Dorp hadden daarvoor al de nodige passages gewist en vervangen door zeegeluiden danwel jingles.
Maar ondanks de zelfcensuur besloot Jan van Veen dat de banden niet uitgezonden mochten worden. Hij zou ze de dag erna wel door de wismachine halen zei hij.

Juul Geleick vond dat te ver gaan en besloot de banden “te redden” en andere tapes in de dozen te doen. En die banden zijn toen door de wismachine gehaald.
Wat Jan nooit geweten heeft is dat de banden daarna altijd door Juul en Ad bewaard zijn!. Het is pas in 1975 door Rob Out in z’n boek “Veronica één jaar later” geopenbaard.

Nog niet zolang geleden spraken Juul en Ad hierover met Jan van Veen en met de kennis van nu en de banden nog eens afluisterende denken we dat Jan van Veen destijds gelijk had!
Het programma was niet leuk voor de luisteraar en de drank was te hoorbaar aanwezig.

Hier is een montage van 7 min. van het bewuste programma, dat in z’n geheel nog nooit is uitgezonden.